Χρόνια πολλά και...παραδοσιακά!

Χρόνια πολλά!

Εύχομαι σε όλους υγεία, αγάπη, ειρήνη, χαρά, δημιουργία και όλα του κόσμου τα διαχρονικά αγαθά!


Για την σημερινή γιορτινή μέρα, αφιερώνω σ' όλους τους φίλους και αναγνώστες επιλεγμένα παραδοσιακά τραγούδια με πολύ όμορφα λόγια. 

-Να 'ξερα περδικούλα μου, το βράδυ που νυχτώνεις,
βρέχει ο Θεός δεν βρέχεσαι, χιονίζει δεν παγώνεις.
Κατέβα η περδικούλα μου κάτου να ξεχειμάσεις,
που σούχω μόσχο να λουστείς κρεβάτι να πλαγιάσεις!
-Κρεβάτι έχω τα έλατα και μόσχο το χορτάρι,
κι έχω τη Πούλια συντροφιά, τ΄αστρί και το φεγγάρι

 

Από τη Πάτρα ερχόμουνα μαζεύοντας λουλούδια
το ταμπουρά μου παίζοντας και λέγοντας τραγούδια.
Στης Πάτρας τον ανήφορο στα χαμηλά σπιτάκια
αγάπησα μια Πατρινιά που έχει μαύρα μάτια.
Στης Πάτρας τον ανήφορο έχω κι εγώ κι ορίζω
μια γλάστρα με βασιλικό και τη συχνοποτίζω.
-Δε στόλεγα μικρούλα μου να μην αγαπηθούμε
γιατί ‘ν’ τα σπίτια μας κοντά και θα μαρτυρηθούμε.
Σαν θέλεις να βλεπόμαστε κρυφά από τους γειτόνους
βάλε μηλιά στη πόρτα σου να κρύβομαι στους κλώνους.
-Πότε να βάλω εγώ μηλιά πότε να κάνει κλώνους
κι ως πότε θα βλεπόμαστε κρυφά από τους γειτόνους

Περδικούλα ημέρωνα, κι εκείνη μ' αγριευότανε.
Θύμωσα, την έδειρα, στ' άγρια βουνά την έστειλα.
Στα βουνά τα πετρωτά τα μολυβοσκέπαστα.
Μιαν αυγή μια Κυριακή, την ακώ να κελαηδεί.
Την ακώ να κελαηδεί, μες του εχθρού μου την αυλή.
-Πέτα η περδικούλα μου κι έλα στα χερούλια μου!
κι αν σε ξαναδείρω πιά, να πάρω δίπλα τα βουνά.
-Τι καλό να θυμηθώ, στα χερούλια σου ναρθώ;

Από μικρή σ' αγάπησα η Ελένη
για να γίνεις να σε πάρω, με παπά και με κουμπάρο.
Κι εσύ άξιωσες και γίνηκες Ελένη.
κι άλλον άντρα επήρες πες μου Ελένη που τον ήβρες.
Άντε και μένα μ' απαράτησες Ελένη,
σαν την καλαμιά στον κάμπο, πες μου Ελένη τι να κάνω.
Θερίζουν, βγάνουν τον καρπό Ελένη,
και η καλαμιά που μένει πες μου Ελένη τι θα γένει.
Βάνουν φωτιά στη καλαμιά Ελένη,
και μαυρολογάει ο κάμπος, πες μου Ελένη τι να κάνω.

   

Γύραν τα ελατόκλαρα,
γύρανε από τα χιόνια, γοργά μου χελιδόνια.
Και μεις παιδιά τι κάνουμε,
μας επήρανε τα χρόνια, γοργά μου χελιδόνια.
Γλεντάτε να γλεντήσουμε,
να μας φύγουν τα σεκλέτια, και της καρδιάς τα ντέρτια.
Τα χιόνια τάλιωσε τάλιωσε η βροχή και εσύ κοιμάσαι μοναχή.
Τα χιόνια τώρα λιώσανε και μεις δεν ανταμώσαμε.

Σήμερα βγήκα να χαρώ, ποιόν έδειρα και ποιόν βαρώ.
Τίνους εκακομίλησα,τίνους κορίτσι εφίλησα.
Κι όποιαν εφίλησα ας το ειπεί, δική της είναι η ντροπή
-Με φίλησες βρε αδικητή, που σε να ιδώ στη φυλακή.
Με φίλησες και σήμερα, που να σε ιδώ στα σίδερα.