Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Εγκαίνια Πολιτιστικού Κέντρου Κοκκινοράχης Ηραίας

   Στις 21 Αυγούστου 2010 εγκαινιάστηκε στο χωριό Κοκκινοράχη του Δήμου Ηραίας Αρκαδίας, μια αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, το Πολιτιστικό Κέντρο Κοκκινοραχιτών  όπως ονομάστηκε. Το συγκεκριμένο έργο είναι σπουδαίο επίτευγμα για ένα μικρό χωριό όπως η Κοκκινοράχη που εξυπηρετεί τις ανάγκες των Απανταχού Κοκκινοραχιτών όσον αφορά στις κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η αίθουσα αυτή λειτουργούσε με ελλείψεις μέχρι τώρα, κυρίως  για δυσάρεστα γεγονότα. Εκτός από μια χρονιά που έγινε εκεί γιορτή νεολαίας δεν είχε λειτουργήσει ξανά για χαρούμενο γεγονός. Έτσι φέτος ο Σύλλογος Απανταχού Κοκκινοραχιτών αποφάσισε να κάνει εγκαίνια στο Πολιτιστικό Κέντρο, αφού ολοκληρώθηκαν οι εργασίες πλήρους λειτουργίας, για να δώσει την ευκαιρία στους Κοκκινοραχίτες να χαρούν και να γιορτάσουν όλοι μαζί σ’ αυτή την αίθουσα. Βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην εκκλησία του χωριού που είναι αφιερωμένη  στα Εισόδια της Θεοτόκου.
Αγιασμός εγκαινίων



Το απόγευμα Σαββάτου 21 Αυγούστου, λίγο πριν το υπέροχο ηλιοβασίλεμα, συγκεντρώθηκαν όλοι στο προαύλιο χώρο και ο παπα-Γιώργης έκανε τον αγιασμό.



                                             

Η κ. Θανοπούλου Ελένη και η κ. Γεωργοπούλου
Βασιλική κόβουν την κορδέλα

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κοκκινοραχιτών κ. Γεώργιος Διαμαντόπουλος καλωσόρισε όλους τους πατριώτες και κάλεσε την πρώην Πρόεδρο του Συλλόγου κ. Ελένη Θανοπούλου-Χριστοπούλου και Δημ.Σύμβουλο του Δήμου Ηραίας, τιμώμενο πρόσωπο της βραδιάς να κόψει την κορδέλα των εγκαινίων μαζί με τη κ. Βασιλική Γεωργοπούλου, μητέρα του Κων/νου Γεωργόπουλου, επίσης τιμώμενο πρόσωπο. Κατόπιν οι καλεσμένοι πέρασαν στο εσωτερικό του Κέντρου όπου διατέθηκε κέρασμα με χειροποίητα ντόπια γλυκά(σκαλτσούνια) και διάφορα αναψυκτικά. Όλοι θαύμασαν το Κέντρο που είναι ένα καλόγουστο κτίριο, πραγματικό στολίδι. Στη συνέχεια οι καλεσμένοι πέρασαν στα  γιορτινά τραπέζια που είχαν τοποθετηθεί στο προαύλιο και ακολούθησαν δυο απονομές τιμητικών βραβείων από το Σύλλογο Κοκκινοραχιτών σε Κοκκινοραχίτες που συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην κατασκευή του Πολιτιστικού Κέντρου.
Η κ. Θανοπούλου παραλαμβάνει
το βραβείο της από τον κ. Κ.Γιαβρούμη



Η πρώτη έγινε στην κ. Ελένη Θανοπούλου- Χριστοπούλου,  
πρώην πρόεδρο του συλλόγου, Δημ. Σύμβουλο του Δήμου Ηραίας και Αντιπρόεδρο  του Ορειβατικού Ομίλου «Η Γκούρα». Η συμβολή της στο έργο ήταν πολύ μεγάλη αφού αγωνίστηκε από την θεμελίωση του μέχρι την αποπεράτωση. Η κυρία Θανοπούλου παρέλαβε το βραβείο από τον Νομαρχ. Σύμβουλο Αρκαδίας κ. Κων/νο Γιαβρούμη που παρευρισκόταν στα εγκαίνια.




Η κ. Β. Γεωργοπούλου παραλαμβάνει το βραβείο
του γιού της από τον κ.Δ. Κρεββατά
Η δεύτερη βράβευση  έγινε στον κ. Κωνσταντίνο Ι. Γεωργόπουλο που συνέβαλε σημαντικά, αφού με ενέργειες του εγκρίθηκε κρατική επιχορήγηση που διατέθηκε στην κατασκευή του έργου. Το βραβείο παρέλαβε η μητέρα του κ. Βασιλική Γεωργοπούλου, λόγω κωλύματος του ιδίου να παραστεί, από τον διατελέσαντα δάσκαλο του δημοτικού σχολείου Κοκκινοράχης στο τέλος της δεκαετίας του ’60, κ. Δημήτριο Κρεββατά, καλεσμένο της εκδήλωσης.





Η ώρα του φαγητού
Επίσης στην εκδήλωση παραβρέθηκε  ο φίλος της Κοκκινοράχης κ. Γεώργιος Ιωαννίδης από Λυσσαρέα και ο κ. Φώτης Κουτσολαμπρόπουλος ταμίας του Συλλόγου Λυσσαρεωτών.
Ακολούθησε δείπνο, προσφορά του Συλλόγου Κοκκινοραχιτών και κατοίκων της Κοκκινοράχης που περιλάμβανε σπιτικά φαγητά, σουβλάκια, γίδα βραστή στο καζάνι με ξύλα, ντόπιο τυρί, ζυμωτό ψωμί ψημένο σε σπιτικό ξυλόφουρνο, κ.α. Όλα προετοιμάστηκαν και σερβιρίστηκαν με προσωπική φροντίδα των μελών του ΔΣ και μελών του συλλόγου.




Η ώρα του χορού
Πάνω από 100 άτομα παραβρέθηκαν στην εκδήλωση.
Γρήγορα το κέφι άναψε και ξεκίνησαν οι χοροί.  Χόρεψαν
μικροί και μεγάλοι. Ήταν μια φανταστική νύκτα, πρωτόγνωρη για τη Κοκκινοράχη, όπου έδεναν υπέροχα τα δημοτικά τραγούδια, οι χοροί, ο καινούριος φωτισμός της εκκλησίας και το φεγγάρι που ξεπρόβαλλε στον ουρανό.





Πατήστε στο βίντεο για να δείτε το χορό των Κοκκινοραχιτών

Αφού σίγησαν οι χοροί και τα μεγάφωνα, οι τελευταίες παρέες κάθισαν στην άκρη του προαυλίου ατενίζοντας τον νυκτερινό ορίζοντα και με ρομαντική διάθεση τραγούδησαν παλιά δημοτικά τραγούδια σε αντικριστές ομάδες. Ήταν η απογείωση της γιορτινής βραδιάς. Το κλείσιμο έγινε με την απόλαυση ενός χλιαρού τραχανά βρασμένου στο κρεατόζουμο που είχε απομείνει και την επιβεβαίωση του πρωινού ραντεβού της επόμενης μέρας για πεζοπορία στο βουνό. Πατήστε στο βίντεο για ακούσετε ένα από τα τραγούδια που τραγούδησαν οι Κοκκινοραχίτες. "Θέλω ν' ανέβω σε βουνό, μαυρομάτα μου"

Μπράβο στο Σύλλογο Κοκκινοραχιτών που με τις λίγες δυνάμεις του κατάφερε να έχει Πολιτιστικό Κέντρο! Μπράβο στο Σύλλογο Κοκκινοραχιτών για τη διοργάνωση των εγκαινίων του Κέντρου που ήταν άψογα! Μπράβο και σε κάθε Πολιτιστικό Σύλλογο που δραστηριοποιείται και πετυχαίνει να πραγματοποιεί πάσης φύσεως έργο για τα μέλη του. Τα Πολιτιστικά Κέντρα ή οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων είναι πλέον μια αναγκαιότητα για τα χωριά μας όπως επίσης και οι ξενώνες. Τα χωριά της Αρκαδίας, ειδικότερα της Ηραίας, έχουν ανάγκη τους Συλλόγους και όλοι πρέπει να τους στηρίζουμε με κάθε τρόπο. Οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι κατά κύριο λόγο βασίζονται στην εθελοντική εργασία την οποία όλοι μπορούμε να προσφέρουμε. Τα αποτελέσματα είναι θεαματικά γι αυτό πρέπει να τους κρατάμε «ζωντανούς» και δραστήριους.
Το ΔΣ του Συλλόγου  Κοκκινοραχιτών: Από αριστερά Κων/να Μπάκα Ταμίας,  Αθανάσιος Θανόπουλος μέλος,  Δημήτριος Νικολόπουλος μέλος,  Γεώργιος Διαμαντόπουλος Πρόεδρος,  Νίκη Νικολοπούλου Αντιπρόεδρος,  Δημοσθένης Θανόπουλος μέλος,  Τάκης Θανόπουλος Γραμματέας.

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Έγιναν τα εγκαίνια του Πολιτιστικού Κέντρου Σέρβου Αρκαδίας

Πολιτιστικό Κέντρο Σέρβου
εγκαίνια- μιλάει ο γραμμ.του ΔΣ Νίκος Αρ.Τρουπής
Ο Σύνδεσμος Απανταχού Σερβαίων Αρκαδίας πραγματοποίησε τα εγκαίνια του Πολιτιστικού Κέντρου  στου Σέρβου Αρκαδίας στις 14 Αυγούστου 2010 παραμονή Δεκαπενταύγουστου. Παραβρέθηκαν πολλοί Σερβαίοι, σύσσωμο το ΔΣ  του Συνδέσμου και επίσημοι προσκεκλημένοι όπως ο Πρόεδρος της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Αρκαδίας (ΤΕΔΚΑ) και Δήμαρχος Τρικολώνων  κ. Γεώργιος Μπαρούτσας, ο Δήμαρχος Λαγκαδίων κ. Στάθης Κούλης, ο Δημ. Σύμβουλος του Δήμου Ηραίας κ. Αθανάσιος Μπόρας, η Δημ. Σύμβουλος του Δήμου Ηραίας και Αντιπρόεδρος του Ορειβατικού Ομίλου « Η ΓΚΟΥΡΑ» κυρία Ελένη Θανοπούλου-Χριστοπούλου και ο τέως Δημ. Σύμβουλος Δήμου Ηραίας κ. Δημήτρης Γαβράς. Επίσης ο Νομαρχ. Σύμβουλος κ. Γιάννης Γιαννόπουλος και από το Σύλλογο Λυκουρεσαίων ο  δικηγόρος κ. Αναστάσιος Κουμουτσάρης. Ο εφημέριος του χωριού πατήρ Σωτήριος έκανε τον αγιασμό και την κορδέλα των εγκαινίων έκοψε ο επί πολλά χρόνια πρώην Πρόεδρος του Συνδέσμου Σερβαίων κ. Στάθης Δάρας.
 πατήστε εδώ για το βίντεο των εγκαινίων
Τηρώντας το πρωτόκολλο ο γραμματέας του ΔΣ κ. Νικόλαος Αρ. Τρουπής κάλεσε τους  επισήμους ν’ απευθύνουν χαιρετισμό στους συγκεντρωμένους και στη συνέχεια ακολούθησαν οι ομιλίες του Προέδρου του Συνδέσμου κ. Θεόδωρου Γ. Τρουπή και  του μέλους του ΔΣ κ. Χρήστου Ι. Μαραγκού
Εκπρόσωποι φορέων στα εγκαίνια
για το ιστορικό της ανέγερσης του Πολιτιστικού Κέντρου με λεπτομερή αναφορά στη δωρεά του οικοπέδου, στις οικονομικές προσφορές και στην εθελοντική εργασία πολλών Σερβαίων αφού το έργο πραγματοποιήθηκε μόνο απ’ αυτές, χωρίς κρατικές ενισχύσεις εκτός από την μοναδική επιχορήγηση της ΤΕΔΚΑ ύψους 3.500,00 ευρώ.
Βραβεύτηκαν από τον Σύνδεσμο, ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ για την ξεχωριστή προσφορά τους στο Σύνδεσμο και στο χωριό οι εξής Σερβαίοι: Στάθης Δάρας, Γεώργιος Τσαντίλης, Νικόλαος Ι. Μαραγκός, Ιωάννης Αθ. Μαραγκός.


εσωτερικό του ΠΣΚ
Η εκδήλωση έκλεισε με μικρή δεξίωση όπου προσφέρθηκαν κεράσματα, ποτά και αναψυκτικά. Είναι αναγκαίο να τονιστεί η αναγκαιότητα και η αξία του συγκεκριμένου έργου καθώς και κάθε ανάλογου έργου που πραγματοποιείται στα χωριά μας  γιατί συμβάλλει στην ποιοτική αναβάθμιση της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής της περιφέρειας. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Σύνδεσμο Σερβαίων αλλά και σε κάθε πολιτιστικό σύλλογο που εργάζεται για το καλό της τοπικής κοινωνίας βασιζόμενος στη θέληση, στον εθελοντισμό, στην υπευθυνότητα, στο φιλότιμο, στη φιλοπατρία και σε τόσα άλλα ευγενή αισθήματα των μελών του και δεν τα περιμένει αναγκαστικά όλα από την πολιτεία.


15 Αυγούστου-περιφορά εικόνας
Οι πολιτιστικοί σύλλογοι είναι απαραίτητοι και πρέπει να δραστηριοποιούνται έντονα γιατί οι υπηρεσίες τους στα χωριά μας είναι πολύτιμες.
Τη Κυριακή 15 Αυγούστου 2010 εορτάστηκε με λαμπρότητα η γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου στον ομώνυμο ναό καθώς και με πανηγυριώτικο κλίμα το βράδυ στα μαγαζιά του χωριού.





ομιλία Χ. Αθ. Μαραγκού
Τη Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010, ο Σύνδεσμος πραγματοποίησε δυο εκδηλώσεις στην αίθουσα του εγκαινιασθέντος   Πολιτιστικού Κέντρου. Η πρώτη έγινε τις πρωινές ώρες με ελεύθερη συζήτηση και προβληματισμό που έκλεισε όμως με τραγούδια και η δεύτερη το απόγευμα. Η απογευματινή εκδήλωση περιλάμβανε δυο σημαντικές ομιλίες. Στην πρώτη ομιλία έγινε μια συνοπτική πλην όμως περιεκτική αναφορά στην ιστορία του χωριού Σέρβου και τα γενεαλογικά δέντρα των Σερβαίων από τον Χρήστο Αθ. Μαραγκό, στρατηγό ε.α. Είναι αξιοσημείωτη η προσήλωση με την οποία το ακροατήριο παρακολούθησε τον ομιλητή. Στη δεύτερη ομιλία έγινε ιστορική αναδρομή στο ιστορικό του Συνδέσμου Σερβαίων από το 1922 που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα από τον Στάθη Δάρα, παιδίατρο πρώην πρόεδρο του Συνδέσμου Σερβαίων.

τραγούδι στη πλατεία
Μετά το πέρας των ομιλιών οι παραβρισκόμενοι ανέβηκαν  στην υπερκείμενη πλατεία η οποία  πρόσφατα επεκτάθηκε από το Δήμο Ηραίας και εγκαινιάστηκε μια μέρα πριν τα εγκαίνια του Πολιτιστικού Κέντρου. Η βραδιά έκλεισε γύρω από ένα κύκλο τραπεζιών τραγουδώντας τοπικά και σπάνια δημοτικά τραγούδια σε αντικριστές παρέες αναβιώνοντας κατά κάποιο τρόπο τα παλιά πανηγύρια στη Ράχη. Το τραγούδι έφερε και το χορό. Στην αρχή εντελώς παραδοσιακά δηλαδή η μια παρέα τραγουδούσε και η άλλη χόρευε και κατόπιν με τη χρήση της μεγαφωνικής εγκατάστασης όπου η καινούργια πλατεία γέμισε από 3-4 κύκλους χορών.

Τη μεγαλύτερη συγκίνηση προκαλούσε η
χορός στη πλατεία


συμμετοχή στο τραγούδι και στο χορό μεγάλων ανθρώπων που έβλεπε κανείς την ευχαρίστηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους. Τη σκυτάλη της διασκέδασης παρέλαβε ύστερα η νέα γενιά μέχρι αργά τη νύκτα.
Η λειτουργία του Πολιτιστικού Κέντρου έκανε μια καλή αρχή. Οι προσδοκίες είναι πολλές για το μέλλον. Καλορίζικο!!!! 




Ακολουθούν δυο βίντεο από το τραγούδι και το χορό των Σερβαίων στις 16/8/2010.


       






Πέμπτη 12 Αυγούστου 2010

Εκδηλώσεις του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΣΕΡΒΑΙΩΝ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Στο πλαίσιο του εορτασμού του Δεκαπενταύγουστου στο χωριό Σέρβου Ηραίας Αρκαδίας θα πραγματοποιηθούν οι εξής εκδηλώσεις που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Σερβαίων:






Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα: www.servou.gr
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 

Κυριακή 8 Αυγούστου 2010

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΡΑΧΙΤΩΝ ΗΡΑΙΑΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ «ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»



Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στις παρακάτω εκδηλώσεις  που  έχουν     προγραμματιστεί από το ΔΣ και οι οποίες θα  πραγματοποιηθούν  το τριήμερο 21/8 έως 23/8/2010  στο χωριό:

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

ΒΙΒΛΙΟ: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι

Είναι ένα μυθιστόρημα της συγγραφέως ΛΕΝΑΣ ΜΑΝΤΑ από τις  ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ..
Αυτό το βιβλίο μου το χάρισε το καλοκαίρι του 2008, ένας δικός μου άνθρωπος, η Ορσία. Έμεινα ενθουσιασμένη και το συζητήσαμε γιατί κι εκείνη που το διάβασε πιο πριν, είχε  ενθουσιαστεί το ίδιο. Πέρσι το καλοκαίρι μου χάρισε και το επόμενο βιβλίο της ΛΕΝΑΣ ΜΑΝΤΑ «Έρωτας σαν βροχή».
Σ’ αυτό το άρθρο θα προσπαθήσω να κάνω μια σύντομη αναφορά  στο βιβλίο: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Μιλάω για προσπάθεια γιατί δεν είναι εύκολο να μεταφέρω γραπτά το τι αισθάνθηκα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, ούτε να προδόσω το θέμα του. Με μια ρουφηξιά «γεύτηκα»  το περιεχόμενο του. Με μια ανάσα «πέρασα» τις σελίδες του. Αργά τη νύχτα αποκοιμήθηκα πάνω του και την άλλη μέρα διάβασα το υπόλοιπο. Η συγγραφέας έχει καθαρή γραφή, ελκυστική, πραγματική και συγχρόνως με ποιητικές λεπτομέρειες, γραφή που μαγνητίζει και δεν σ’ αφήνει να διακόψεις την ανάγνωση. Το μυθιστόρημα έχει ένα υπέροχο θέμα από την ελληνική ύπαιθρο, λίγες δεκαετίες πριν. Αν προέρχεσαι από την ύπαιθρο και έχεις ανάλογα  βιώματα σε συγκλονίζει βαθειά. Ο νους ταξιδεύει και σχηματίζει εικόνες από τα γραφόμενα της κυρίας ΜΑΝΤΑ και τα βλέπεις όλα ολοζώντανα μπροστά σου.
Δύσκολα χρόνια ήταν τότε. Συνυπήρχε η φτώχεια, η δυστυχία και ο πόλεμος  με τον έρωτα και την ομορφιά της ζωής στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Ο έρωτας ενός έμπειρου άντρα και μιας μικρής κοπέλας που …..τη περιμένει να μεγαλώσει …..
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι….. που ανοίγει ένα κύκλο ζωής για τα κορίτσια….
Ο τόπος των παιδικών χρόνων…..που γίνεται φυλακή απ’ όπου θέλουν να πετάξουν…
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι …. ..που περιμένει….
Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι …….και ο κύκλος ζωής που κλίνει. 
Ο τόπος των παιδικών χρόνων παραμένει σταθερός …..στο σπίτι δίπλα στο ποτάμι.

Νοιώθω την ανάγκη να προσθέσω κάτι. Μόλις τέλειωσα το βιβλίο συνειδητοποίησα ότι το τοίχο του σπιτιού μου εδώ και πολλά χρόνια διακοσμεί ένας πίνακας που αναπαριστά πλήρως το τίτλο του βιβλίου: Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι. Τι σύμπτωση! Τώρα έχω ταυτίσει το βιβλίο με τον πίνακα. Στη προτίμηση μου το βιβλίο αυτό κρατάει τη πρώτη θέση και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν το έχει διαβάσει. Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Περισσότερες πληροφορίες για τα βιβλία της ΛΕΝΑΣ ΜΑΝΤΑ και όχι μόνο, βρίσκουμε στο πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιο:  mantapsichogios.blogspot.com το οποίο πρόσφατα ανακάλυψα.

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Ο έρωτας στο τραγούδι-Χθες και σήμερα

Ας «σταθούμε» λίγο στον έρωτα έτσι όπως εκφράζεται μέσα από το τραγούδι. Θα παρουσιάσω δυο θαυμάσια ερωτικά τραγούδια και θα δείξω πόσο πολύ μοιάζουν αν και είναι εμπνευσμένα και γραμμένα σε διαφορετικές εποχές.
Το  πρώτο είναι ένα καθιστικό τραγούδι της αγάπης από τη δημοτική παράδοση,"Εσείς βουνά μου πράσινα". Τραγουδάει ο Μ. Καλλέργης σε μια ηχογράφηση της δεκαετίας του '30.



Εσείς βουνά μου πράσινα, βουνά μου χιονισμένα
Μην είδατε τον αρνητή, το ψεύτη της αγάπης,
Σαν με φιλούσε κι έλεγε:-Αγάπη δεν αρνιέσαι.
Και τώρα μ’ απαράτηκε........
Μη το λέτε, μη το λέτε η αγάπη δεν ξεχνιέται.




Το δεύτερο είναι από την σύγχρονη μουσική δημιουργία. Ένα τραγούδι που αγγίζει αισθήματα και συναισθήματα. Ένα τραγούδι που σε ταξιδεύει. Ένα τραγούδι που μυρίζει αυθεντικότητα, που έχει άρωμα Κρητικό αφού οι δημιουργοί έχουν Κρητική καταγωγή και το δείχνουν περήφανα. Ένα τραγούδι που γεννήθηκε με αφορμή τον έρωτα και οτιδήποτε άλλο συμπαρασύρει στον ερχομό του. Τον πόνο, την ανασφάλεια, την μελαγχολία, την γλυκύτητα, την τρυφερότητα, το πάθος.
 "Συχνά ρωτώ" είναι ο τίτλος του τραγουδιού και δημιουργοί είναι το συγκρότημα ΟΚΤΑΒΑ:στίχοι, μουσική Γιάννης Ψαρουδάκης, τραγούδι Σταύρος Ψαρουδάκης. παραγωγή EROS MUSIC AE.

Συχνά ρωτώ τον άνεμο, τον ήλιο, το φεγγάρι
σε ποιά αγκαλιά, σε ποιό φιλί, σε ποιών ματιών τη χάρη
να σεργιανάς, να χάνεσαι, να λές ν' απολογάσαι
κι όταν μονάχη σου βρεθείς λιγάκι αν με θυμάσαι.
Συχνά ρωτώ τα κύματα π' αλαργοταξιδεύουν,
μήνυμα αν έχουν ή γραφή μα κείνα μ' αγριεύουν,
κι όταν σε βρούνε μάτια μου μη δώσεις το χαμπέρι
πως άλλο πιά δεν μ' αγαπάς πως άλλο βρήκες ταίρι.
Κι όλοι μου λένε τα βουνά μόνο δεν αλαργεύουν
του έρωτα οι χάρες και οι καημοί μαραίνονται και φεύγουν
Μα 'γω του λέω ψέματα, ψέματα μη μου λέτε
πως δεν αλλάζουν οι καημοί κι η αγάπη δεν ξεχνιέται


Το τραγούδι του «χτες» και το  τραγούδι του σήμερα έχουν πολλά κοινά σημεία. Έχουν ταυτόσημο νόημα. Το συναίσθημα του έρωτα που δεν άλλαξε στο πέρασμα των χρόνων. Και πως ν’ αλλάξει κάτι αρχέγονο;  Ούτε και τα λόγια που το εκφράζουν.
Λέει το καθιστικό δημοτικό τραγούδι:
 Εσείς βουνά μου πράσινα, βουνά μου χιονισμένα μην είδατε τον αρνητή τον ψεύτη της αγάπης…..
 Λέει το σημερινό έντεχνο τραγούδι:
Συχνά ρωτώ τον άνεμο, τον ήλιο, το φεγγάρι………..
Συχνά ρωτώ τα κύματα π’ αλαργοταξιδεύουν-μήνυμα αν έχουν ή γραφή, μα κείνα μ' αγριεύουν-κι όταν σε βρούνε μάτια μου, μη δώσεις το χαμπέρι- πως άλλο πια δε μ’ αγαπάς, πως άλλο βρήκες ταίρι.


Και στις δυο περιπτώσεις η ερωτευμένη ή ο ερωτευμένος, ρωτούν τα στοιχεία της φύσης για τη πίστη και την αφοσίωση του συντρόφου τους. Δεν έχουν άλλη επιλογή. Ξέρουν ότι δεν θα πάρουν απάντηση αλλά εκφράζουν το πόνο τους.

Εντυπωσιακή είναι η ομοιότητα στο τέλος των τραγουδιών.
«Μη το λέτε, μη το λέτε, η αγάπη δεν ξεχνιέται» καταλήγει το δημοτικό τραγούδι.
«…μα ‘γω τους  λέω ψέματα, ψέμματα μη μου λέτε –πως δεν αλλάζουν οι καιροί, κι η αγάπη δεν ξεχνιέται».